Full 1
Full 1

Dlaczego filmy?

Ponieważ film jak każde dzieło sztuki może być uważane za pewną formę terapii. Warto zatrzymać się i zobaczyć co nas w filmie porusza, co nas zastanawia, co odpowiada naszemu doświadczeniu. Filmy niosą ładunek emocjonalny. Warto patrzeć na film nie tylko pod kątem fabuły, którą przedstawia czekając, czy zakończy się tak jak się spodziewaliśmy czy całkiem inaczej ale szukać głębiej. Jest taka scena w filmie „Patch Adams”, kiedy bohater, leczony psychiatrycznie wyciąga dłoń i wystawia cztery palce pytając się innego pacjenta: ile widzi palców. Pytany odpowiada: cztery, na co zadający pytanie mówi- osiem, patrz głębiej. Film może być zatem podróżą w głąb – w głąb bohaterów, w ich historię życia, w ich radości, lęki, walkę. W głąb doświadczeń artystycznych – muzyka, ujęcia, gra aktorów, scenografia. Każdy z nas nosi w sobie niezmierzoną głębię, dlatego artystyczne doznania poruszają w nas tę głębię, wydobywają to co w niej się znajduje.
Filmy czasem nie mają jednoznacznego moralnie zakończenia to nas pobudza do myślenia i pomaga wyrobić swoje zdanie, daje nam przestrzeń do patrzenia na świat szerzej nie tylko  w sposób: to jest czarne, to białe.

Kolejne filmy będę prezentować w cyklu co trzy – co cztery tygodnie, po to, aby dać Wam czas na przemyślenie, zatrzymanie się. Zachęcam do komentowania i dzielenia się swoimi spostrzeżeniami. Wymiana myśli, to duża wartość, ponieważ każdy z nas może dostrzec w filmie coś innego. To szansa na zbudowanie w sobie przestrzeni na drugiego człowieka z jego odmiennym patrzeniem, z jego rozumieniem sytuacji i zachowania bohaterów. To możliwość na to, by nie krytykować, gdy ktoś myśli inaczej, ale zastanowić się czy „moja prawda” jest jedynie słuszna.

Opisy prezentowanych przeze mnie filmów powstały właśnie w ten sposób – to była wymiana myśli z moją siostrą. Opowiadałyśmy nawzajem, co nam się w filmie podoba, ale też jak odczytujemy i rozumiemy różne wątki, jakie film niesie dla nas przesłanie. Jestem Jej bardzo wdzięczna za słuchanie, dzielenie się, delikatność, mądrość i towarzyszenie ☺.

Opis filmu to również próba spojrzenia na film pod kątem terapeutycznych zagadnień, zastanowienie się co w postawie bohaterów, w ich wewnętrznym przeżywaniu jest pomocne do odkrycia swojej drogi w zmaganiu się z różnymi trudnościami.

CISZA Wracam do tematu, który mocno siedzi mi w głowie. Cisza- myślę o niej coraz bardziej w podejmowanej pracy terapeutycznej, myślę o jej niedocenionej sile. Cisza, która porządkuje nieuporządkowane, nieokiełznane emocje. Cisza, z której wypływają dobre decyzje i wybory, cisza, która niesie wewnętrzny spokój. Cisza, która z cierpliwością pomaga trwać w sytuacjach trudnych i niezrozumiałych. Trwać cierpliwie, jeśli nie mogę

CISZA Kiedyś znajoma siostra napisała mi, że cisza jest najlepszym terapeutą. (I wraz z siostrą dziś dla Was o ciszy). A jeszcze wcześniej słyszałam, że pewien terapeuta proponuje swoim pacjentom pozostawanie w ciszy przed sesją terapeutyczną. W ciszy tak wiele dociera tego, co na zewnątrz i tego co wewnątrz. Cisza wydobywa to, co ukryte. To czego często się nie słyszy

Całkiem niedawno szukałam stacji drogi krzyżowej do kaplicy i znalazłam bardzo intrygującą, ale twarze były tak brzydkie na niektórych stacjach, że miałam wątpliwość, czy ta będzie właściwa. Brzydka ale przez to przejmująca i zatrzymująca. Nasze drogi krzyżowe są śliczne, a przedstawiają przecież krwawą scenę. W Piśmie Świętym fragmenty z Izajasza mówią: „Jak wielu osłupiało na Jego widok – tak nieludzko

Franz Jalicks SJ w książce „Kontemplacja. Wprowadzenie do modlitwy uważności” pisze: „Nie jest ważne, żeby zmieniły się zewnętrzne wydarzenia z twojego życia, tylko twoje do nich nastawienie. Co by było, gdybyś to co nieuchronne przecierpiała z gotowością? (…) Każda przeciwność jest nam podarowana, abyśmy się oczyścili i przybliżyli do istoty”.Jest to fragment rozmowy dotyczący cierpienia i samoużalania się. Fragment, który

„Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło Twych palców, księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził: czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, i czym – syn człowieczy, że nim się zajmujesz? ” Ps 8, 4-5Kiedy patrzę na księżyc myślę, jak mały jest człowiek we wszechświecie; jest jak kropla wody, pyłek. Patrzę w niebo, na którym nocą mienią się gwiazdy. Ile tajemnic

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *