Full 1
Full 1

Dlaczego filmy?

Ponieważ film jak każde dzieło sztuki może być uważane za pewną formę terapii. Warto zatrzymać się i zobaczyć co nas w filmie porusza, co nas zastanawia, co odpowiada naszemu doświadczeniu. Filmy niosą ładunek emocjonalny. Warto patrzeć na film nie tylko pod kątem fabuły, którą przedstawia czekając, czy zakończy się tak jak się spodziewaliśmy czy całkiem inaczej ale szukać głębiej. Jest taka scena w filmie „Patch Adams”, kiedy bohater, leczony psychiatrycznie wyciąga dłoń i wystawia cztery palce pytając się innego pacjenta: ile widzi palców. Pytany odpowiada: cztery, na co zadający pytanie mówi- osiem, patrz głębiej. Film może być zatem podróżą w głąb – w głąb bohaterów, w ich historię życia, w ich radości, lęki, walkę. W głąb doświadczeń artystycznych – muzyka, ujęcia, gra aktorów, scenografia. Każdy z nas nosi w sobie niezmierzoną głębię, dlatego artystyczne doznania poruszają w nas tę głębię, wydobywają to co w niej się znajduje.
Filmy czasem nie mają jednoznacznego moralnie zakończenia to nas pobudza do myślenia i pomaga wyrobić swoje zdanie, daje nam przestrzeń do patrzenia na świat szerzej nie tylko  w sposób: to jest czarne, to białe.

Kolejne filmy będę prezentować w cyklu co trzy – co cztery tygodnie, po to, aby dać Wam czas na przemyślenie, zatrzymanie się. Zachęcam do komentowania i dzielenia się swoimi spostrzeżeniami. Wymiana myśli, to duża wartość, ponieważ każdy z nas może dostrzec w filmie coś innego. To szansa na zbudowanie w sobie przestrzeni na drugiego człowieka z jego odmiennym patrzeniem, z jego rozumieniem sytuacji i zachowania bohaterów. To możliwość na to, by nie krytykować, gdy ktoś myśli inaczej, ale zastanowić się czy „moja prawda” jest jedynie słuszna.

Opisy prezentowanych przeze mnie filmów powstały właśnie w ten sposób – to była wymiana myśli z moją siostrą. Opowiadałyśmy nawzajem, co nam się w filmie podoba, ale też jak odczytujemy i rozumiemy różne wątki, jakie film niesie dla nas przesłanie. Jestem Jej bardzo wdzięczna za słuchanie, dzielenie się, delikatność, mądrość i towarzyszenie ☺.

Opis filmu to również próba spojrzenia na film pod kątem terapeutycznych zagadnień, zastanowienie się co w postawie bohaterów, w ich wewnętrznym przeżywaniu jest pomocne do odkrycia swojej drogi w zmaganiu się z różnymi trudnościami.

GRA

„Gra”, reż. David Fincher   Dziś dzielimy się kolejnymi przemyśleniami:   W filmie główny bohater, Nicholas, doświadcza stanu, który można porównać z chorobą psychiczną: nie wie co jest prawdą, co fikcją, doświadcza lęku i przerażenia, nie ufa już prawie nikomu, zostaje sam, wszystko postrzega jako zagrożenie. Wszystko wymknęło się spod jego kontroli, nic już od niego nie zależy. Celowe działanie
„Okruchy dnia”, reż. James Ivory   Dziś podejmujemy myśli dotyczące filmu „Okruchy dnia”. Poza wątkami, które odkrywałyśmy w trakcie oglądania moją uwagę zwróciła gra aktora Anthonego Hopkinsa. Mimika twarzy, ruchy, gesty- w fascynujący, niewerbalny sposób stworzył bohatera filmu Stevensa.   Gdy myślałam o filmie, to miałam pustkę w głowie i nie potrafiłam uchwycić żadnej myśli. Wpadając w tą pustkę, zastanawiałam się:
„Historia Marii”, reż. Jean-Pierre Ameris   Dlaczego warto obejrzeć ten film? przedstawia historię opartą na faktach jest nakręcony inaczej niż większość dzisiejszych filmów – sposób przekazu pozwala wejść w ciszę   Dlatego dziś chcemy się z Wami podzielić myślami dotyczącymi właśnie tego filmu i zachęcić do obejrzenia go oraz zastanowienia się, co w jego treści znajduję dla siebie.   Historia
„Miasto gniewu”, reż. Paul Haggis   Dziś trochę myśli o gniewie.   Jakie mam strategie na radzenie sobie z gniewem? Czy walka ze złością, z gniewem przynosi oczekiwane efekty? mogę odsuwać od siebie myśli, które złoszczą, ale doświadczenie pokazuje, że one wracają z większą siłą mogę upychać złość gdzieś w kącie, ale poczucie krzywdy dalej noszę i przyjdzie moment, że wygarnę wszystko
Zanim przejdę do opisu filmu chcę przeprosić za opóźnienia z prowadzeniem bloga. Czekałam no nową wersję strony internetowej, aby opis filmu był już na stronie z nową szatą graficzną. To nie koniec zmian na stronce- zaglądajcie, niebawem prace będą zakończone.   Dziś opowiem o filmie: „Czas motyli”, reż. Mariano Barroso Jak dotychczas wspiera mnie w przemyśleniach siostra. Jej myśli są dla

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *